Mojdeh (zij/haar, hen/hun): 'Binnen in mijn gekozen familie begrijpen we elkaars struggles, zonder daarvoor iets te moeten uitleggen.'

Ik was 26 jaar toen ik mijn vriendin ontmoette. Ik had wel met meisjes gezoend, maar omdat ik nooit echt iets voor ze voelde, twijfelde ik aan mezelf. Ik dacht: ja oké, ik ben verliefd geworden op één vrouw, maar maakt dat mij dan nu queer? En als ik queer ben, ben ik dan queer genoeg? Daarom zag ik mijzelf vroeger soms als vanilla-queer. Dat is gelukkig overgewaaid. Maar zelfs toen ik mijn queerness ging omarmen voelde ik mij geen onderdeel van de LHBTQIA+ community. Het is voor mijn gevoel een heel witte community. Het is moeilijk om de struggles die ik heb te delen met iemand die er los van staat. De mensen die ik nu om mij heen heb verzameld zijn mensen die queer zijn, maar ook van kleur. We zijn echt elkaars gekozen familie geworden. En wij begrijpen dan ook elkaars struggles, zonder daarvoor iets te moeten uitleggen. En dat voelt echt als thuiskomen.